کد مطلب:124295
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:226
نماز، رازی میان پروردگار و بنده اوست
[10]-322- دیلمی می گوید:و [امام] حسن علیه السلام می فرمود:
ای فرزند آدم! چه كسی مثل توست، با این كه پروردگارت میان خود و تو خلوت كرده است؛ هر زمان بخواهی كه نزد او بروی، وضو می گیری و در پیشگاهش [به نماز] می ایستی، و او میان خود و تو حجاب و دربانی قرار نداده است؛ نزد او از اندوه ها و درماندگی خود شكوه می كنی، و حوائج خود را از او می خواهی، و در كارهای خود از او كمك می گیری؟!
و می فرمود:اهل مسجد، زائران خدا هستند، و بر كسی كه به زیارتش رفته اند بایسته است كه به زائران خود ارمغان دهد.
و روایت است كه هر كس در مسجد آب بینی یا اخلاط سینه بیفكند، در قیامت در چهره ی خود، خواری بیند. و مردم در مسجدها سه گروه بودند:گروهی در نماز، و گروهی در تلاوت قرآن، و گروهی در یادگیری علوم، و اینك تبدیل شده اند به گروهی در خرید و فروش، و گروهی در غیبت دیگران، و گروهی در دشمنی ها و سخنان باطل.
و فرمود:آن كه طرف قبله، آب بینی یا اخلاط سینه بیفكند، بداند كه در حالی برانگیخته شود كه آن را در چهره ی خود دارد.
و فرمود:خداوند متعال می فرماید:نمازگزار با من راز می گوید، و انفاق كننده در [عین]
[ صفحه 273]
بی نیازی ام به من وام می دهد، و روزه دار به من تقرب می جوید.
و فرمود:[چه بسا] دو نفر در یك نماز هستند، در حالی كه میان ایشان در فضیلت ثواب، همچون فاصله ی آسمان و زمین است. [1] .
[1] ارشاد القلوب:77.